Адчыніце дзверы

Адчыніце дзверы
Зноўку восень жаўцюткім лісточкам Дзе ж цяпло знайсці лісціку восенню?
Паціхеньку ў акенца стукае, Людзі грэцца ідуць да людзей.
Як жабрак благенькім кіёчкам Адчыніце таму, хто ў ноч цёмную
На начлег да нас вечарам грукае. Прыціскае свой кій да грудзей.
Лісту холадна. Ён адарваўся
Ад радзімай галінкі навекі.
Мне не сорамна. Я не цураюся
Ні радні сваёй, ні зямелькі.