"Не са злосьці — па звычцы такой"
RSS FeedНе са злосьці — па звычцы такой —
Глыб нябесная сьвет аплёўвае.
Што за радасьць яе, сталёвую,
Павітаць і ўпісацца ў спакой,
У закончанасьць сьветла-шэрую,
Сонны подых сырога дня.
Той удачы ня надта і веру я —
Быццам з долу рубель падняў.
Просты, зьзяе ў гразі і ў погані,
І каштуе чагось яшчэ.
Што за шчасьце між днямі воглымі
Чуць, як ціша ў душы цячэ.
Хто з трывогаў і нерваў вытканы —
Разумее каштоўнасьць дзён,
Калі бачыць, нарэшце, ён
Сьвет, прашыты спакою ніткамі.
Апошнiя водгукi
2 года 12 недель назад
2 года 14 недель назад
6 лет 1 неделя назад
6 лет 2 недели назад
6 лет 2 недели назад
7 лет 4 недели назад
7 лет 4 недели назад
7 лет 43 недели назад
8 лет 41 неделя назад
9 лет 5 недель назад