У пахмурную восень.
RSS FeedУ гэту пахмурную восень
на спатканне роўна ў восем
я да цябе сьпяшаюся.
У вясну ператварыўся
дождж,які студзёна ліўся.
Ад яго я нават не хаваюся.
Ты стаіш,як знак дарожны
роўна ў восем вечар кожны,
я бягу і не зпазьняюся.
Твой чорны парасон вялікі
заслалі жоўтыя лісьцінкі,
з імі ў рэўнасьці спрачаюся.
Якая ты зануда,восень,
іржу сьцеліш з старых кросен.
А я табой усёроўна захапляюся.
З вачэй на момант пырсьне сонца,
тваёй зрабілася да донца.
У каханні,як вадзе купаюся.
Клякоча дождж,узмокла восень,
далёка час пайшоў за восем.
Дамоў ісьці пара,збіраюся.
Але так цёпла мне з табой,
далонь сагрэў сваёй рукой,
з часам позьнім я спрачаюся.
Апошнiя водгукi
2 года 31 неделя назад
2 года 33 недели назад
6 лет 21 неделя назад
6 лет 21 неделя назад
6 лет 22 недели назад
7 лет 24 недели назад
7 лет 24 недели назад
8 лет 10 недель назад
9 лет 8 недель назад
9 лет 25 недель назад