родны край
RSS FeedУ беларускую восень
У беларускую восень
Нат і верабей багацее,
Лес на грыбы не скупіцца,
Пуні хмялеюць ад сена,
Мёдам вуллі набракаюць,
Сцежкі гараць ад лістоты,
Скрыпкі звіняць на вяселлях,
I маладзіцы дабрэюць —
У беларускую восень.
У вераснёўскі вечар
Лагодны вечар, ціхі, вераснёвы.
Кучомкі хвой замлелі ў цішыні,
I мой дубок не зрушыцца ні-ні,
I я маўчу, ніжу на слова словы.
Адзін я тут, а горад, смуглы, ніцы,
У цемрадзі схаваў журбу руін,
I толькі выплыве на міг адзін —
Не дом — шкілет пры ўзлёце бліскавіцы.
Далёка дзесь на цёмным небасхіле
Пабліскваюць маланкі раз-параз,
Нібы не верасень, а жнівеньскі той час,
Калі цяплынь у поўнай яшчэ сіле.
Хоць можа верасень аплаціць золкасць лета
I дні яго, што мыліся ў дажджы.
I раптам — журавы! Крычаць: «Дабра не жджы!
Не час цяплу, і песня яго спета».
I чую ў крыку тым я праўду і дакоры,
Што год прайшоў і блізка час зімы,
А працы шмат... Ці шмат жа ўспелі мы,
Каб раны залячыць і сцішыць наша гора?
Турботных рук патрэбна многа ўсюды,
Каб зняць праклятае кляймо вайны.
Вышэй узлёт раскутых сіл буйны!
Народ-герой! Тварыць ты можаш цуды...
Праз цёплы мрок у вечар вераснёвы,
Дзе сзецяцца прыветныя агні,
Паказваюць свой твар мне заўтрашнія дні
I родны край, збудованы нанова.
Апошнiя водгукi
3 года 12 недель назад
3 года 14 недель назад
7 лет 1 неделя назад
7 лет 2 недели назад
7 лет 2 недели назад
8 лет 4 недели назад
8 лет 4 недели назад
8 лет 43 недели назад
9 лет 41 неделя назад
10 лет 5 недель назад