Дрэва

RSS Feed
Сярэдняя: 5 (1 голас)

Час асенні, як тужлівы вечар,
На прамёрзлы лес развесіў хмары.
А па дрэве, быццам бы па твары,
Секануў сцюдзёнай соллю вецер.

I яно ад болю задрыжэла
Не таму, што холадна было...
Снег і сцюжы выцерпець змагло.
Холад адзіноты — не здалела.