Леанід Яўменаў
RSS FeedУ Іслацкай восені
Стынуць у полі слупы,
Дрэмле аціхлая просінь.
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па восень.
Лёсу малоцяць цапы –
Ні паратунку, ні рады:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па праўду.
Дзіва ўцікуе й сляпы –
Верасу жмуцца краскі:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па казкі.
Лісцем стракатым, рабым
Вочы сцяжына цешыць:
Нехта – у лес па грыбы,
Я ж у яго – па вершы…
Апошнiя водгукi
35 недель 5 дней назад
37 недель 6 дней назад
4 года 25 недель назад
4 года 25 недель назад
4 года 26 недель назад
5 лет 28 недель назад
5 лет 28 недель назад
6 лет 14 недель назад
7 лет 12 недель назад
7 лет 29 недель назад