Яўгенія Мальчэўская

RSS Feed

Залатая мяцеліца

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Неяк проста не верыцца
Ў чарадзейства без слоў.
Залатая мяцеліца
Ад бяроз і дубоў.

Зноў за хмаркаю лёгкаю
Цень плыве па зямлі,
На зімоўку далёкую
Ужо ляцяць жураўлі.

Восень сеткі развесіла
Павуцінных антэн.
Мне і сумна, і весела
Ад такіх перамен.

Залатая мяцеліца,
Залаты неспакой,
Хай жа сэрца даверыцца
Прыгажосці такой!

Лес — двор манетны — золата чаканіць...

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Лес — двор манетны — золата чаканіць
Спыніўся час: ні ўперад, ні назад.
Я не прыйду, дарэмна ты чакаеш,
Мяне замёў асенні лістапад.

Параніў цяжка сум самотных клёнаў,
Закрыла вочы сетка павуцін.
Няма дарогі мне, запаланёнай,
Абпаленай пажарамі рабін.

Я буду тут да новага цвіцення,
Да пазыўных вясенніх салаўёў.
Пакуль жа ўсе спыніліся імгненні,
I я стаю без голасу, без слоў.

Усе аўтары